uyandırılmaktan hoşlanmayan bir sudur bişkek’te zaman, ağır ağır akar
gardroplardan kovulmuş eski bir kent soyludur,üstü başı naftalin kokar
mossovyet yaz-kış demeden güneşte sere serpe umarsız bir yılan gibi yatar
toktogul-sovyetskaya’da nüfustan düşülmüş,zulmet yorgunu,tinerci çocuklar
avazınca bağırır ingiliz kılıklı bir dilenci çon meçit’te gogolya’da
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta