Bisikleti çalınan çocuk hıçkırıkla ağlıyordu. Yaşlıca bir adam yaklaştı ve "Ey oğul çalınacak hiçbir şeyim olmadı benim; gençliğimden başka; onu da ben çaldım kendimden. Aldım yere çaldım. Sen üzülme. En değerli şeyin gençliğin. Onu da senden başkası çalamaz senden. “ dedi...
Çocuk, amca “kalemimiz baştan kırılmış bizim. Öksüzüm ondandır sızım benim” dedi.
İhtiyar, ben derdini bir bisiklet sanmıştım. Meğer bin sıkletmiş, aldanmışım.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta