Birsen Ateş Şiirleri - Şair Birsen Ateş

erguvan gülüşlerim
yokluğunda karıştı bahara
biriktirmiştim gözlerimde yıldızları

bakıyorum
artık beyaz bir sayfadan

gecenin karanlığı düşmüş maviliğine
ah benim masum rüzgarlarım
dağlarında takılı kaldı
yarım kalmış bir şarkı gibi
bestekarını beklemede
ve hala

fırtınalar karanlık geceleri sever
benim sevdiğim gibi
bazen karanlık gecenin ışığı
bazen de en sıcak yanıydı

onunla yaşanacak hayatın

gittiğin gün
ellerimle susturdum aşkı
bir tokat gibi yalnızlığımla

kurumuş bir yaprak gibi
savruldum rüzgarlarla

bekliyorum
dudaklarıma yapışmış dualarla
bir düştü belki
çocukluğumda kaybettiğim
sevinçlerimdi iç benimde ağlayan
her gece başka bir düşe çarpar yüreğim

yenildim yine
aldığım her darbede
biraz daha savruldum ruhsuzum
fark etmedi ne senle
ne de sensiz
yine mutsuzum

yolunu kaybetmiş martı gibiyim
çığlık çığlığa denizini arayan
yokluğunda üşür benliğim
üstüme yıkılmış koca şehrin
amaçsız düşlerinde

gidişinin üzerinden
yüzyıllar geçti
yüreğim alıştı
sensizliğe

yürek gemim sürüklensede

yaşadığımı sandığım
ölümle yaşam arası
gidip gidip gelmelerim


tutunduğum mor ışıktın