Hep bir şeyler yapma çabasında debelenirken “YENİLİK ve BEKLENTİLER” İle gelen “SORUMSUZLUK ve KARARSIZLIĞIN” içerisine gömülüp ve çıkamamak. Nedenini bilemediğimiz ve beynimizdeki virüsün ötesine gidememek. Peki bu virüsten hiç kurtulma çabanız olmadı mı? Yani yeniden yapılanma? Evet sırası geldi değil mi? ... Çünkü aradan üç yüz altmış beş gün geçti.
Her şey bir başka... Yine hiç sordun mu kendine...Şu ana kadar ben neler yaptım ve neler kazandım diye... “BECERİ ve YETENEKLERİ” göz önüne getirdin mi? Yada bırak büyük isteklerini yok et o an sen de yok olacaksın diyen içindeki sesi...
Kendini kazanma çabanı...
Tekrarla! ...
Asla Vazgeçme...
Şu ana kadar uğraşmadıklarınla bir kez daha al ve tut eksik yanlarını avuçlarında...
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını