atlar böler uykularımı
gecenin bir yarısı
beyaz atlar
ve aklıma gelir masum çocuk
güneş benden geç uyanır
saat zamanı durdurur
sen bu şehirden gittiğin vakit,
bülbül ötüşlü bir kuş yaralar kalbimi
sen düşlerimi aldığın vakit
ölümüm getirir;
sabahları,akşamları,yeni doğanları,ölüme susayanları,
yani; sensizliği.
yüzyıllık kilitler asılı ahşap kapılarda,
çatı arasında.
kapıların arasında sıkışmış çocukluğum;
ne kapılar açılır,ne kilitler anlatır yüzyıllık hikayeyi.
bir sabah uyandığımda kan,te,pis kokular içinde
merdivenleri ovaladıkça küskünlüğün acı çığlığı kulaklarımda.
gözlerime bakma benim
öyle bakılacak gözler değil
sözlerime inanma
öyle inanılacak sözler değil
beni sana anlattım,
inan ki öylesi sözler değil.
seni kim çizebilir seher vakti
yalnızlık, kimsesizlik, alacakaranlıktır yüzün,
yolcuların bile gelip geçmez sokaklarından
havada kışsa çekilmez nazın.
aynalara sinmiş korkaklığım
öyle bir benki bende
güler yüzlü dilenci
boş bir köşkün sahibi.
suç benim,
acımasız yıllara rağmen
resmini saklamışım.
en ateşli zamanında dokun tenine
öyle yansın ki;
kutup buzları bile söndüremesin ateşi
ateşler öyle birleşsin ki;
ateşlerin birleştiği zamanda
çıldırsın zevkler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!