gülleri seyrederdi camdan
yüreğinde
düşlerden arta kalan sessizlik
küçükte umutları vardı
yalnızlığını savurdu yeşile
bir avuç gül kokusu odasında
ellerinde hüzün yüzlü aşk kalırdı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
