Biri var elinde kalemi minik kalplere dokunan,
Biri var gölgesinde ferahlanılan.
Biri var soluksuz sinelere nefes olan,
Biri var gitmediğimiz köylere sahip çıkan.
Biri var vicdanı hür aklı hür,
Biri var ışık tutar karanlıklara korkusuzca yürür.
Biri var sedası olur sessiz çığlıkların,
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta