Birgün Belki Şiiri - Selim Bulut Mokta

ben aşkı tamirci mustafa ustadan öğrendim
sert sevceksin çırak derdi küçük bir narayla
ama asla ürketmeyceksin
o kaçacak sen kovalayacaksın
yakaladınmı bırakmayacaksın ölüm kapanı çalana kadar
ben aşkı komser gökhandan öğrendim
karşılıksız sevdim
ağladım sabahlara kadar hep tek başıma
birgun silen çıkar umuduyla akıttım göz yaşımı
ben aşkı liseli mecitten öğrendim
birgun bir kızla birgün başka kızla gezdim
sorarsanız bana hepsini sevdim
ben aşkı berduş ozandan öğrendim
söyleyemedim sevdiğimi
dilim yemin etmişti konuşmamaya
ama gözlerim anlatıyordu pek çok şeyi
haykırıyordu kirpiklerimi zorlarcasına
ben sana ben sana ben sana
ben sana aşığım diyordu en yakın dostu göz yaşıyla birlikte
hapsediyordu kurduğum düşlere kalbimi
birgun bende seni seviyorum diyene kadar

(27.09.2006) (baku/Azerbaycan)