güvercin ölüleriyle dayandı kış
kar gözlerimde çığlıklarla birikti
ellerim utanç içinde kirli
yalnızlığıma ikircikli evler yokuşlarda
kucak kucağa ağaçları kıskanıyorum
düşlerimde bitirdiğim gülüşünün yerine
soğuk vapurlar konuyor koynumdan içeri
Sensin bu gönlümün yönü mekanı
Bende ar olmazdı sen olmasaydın
Ak nergizler sana aksın dağlarda
Balda sır olmazdı sen olmasaydın
Dağlardaki güneş doğmaz aleme
Devamını Oku
Bende ar olmazdı sen olmasaydın
Ak nergizler sana aksın dağlarda
Balda sır olmazdı sen olmasaydın
Dağlardaki güneş doğmaz aleme
okulsuz bir kasaba yalnızlığıyla
yandım
uyandım
dokunduğun herhangi bir anın
varoşlusu yüreğim
yoksunluk nedir öğrendim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta