Su yeşili gözlerinin rengi
Öpsem içimde orman yeşerir
Yokluğun bana mezar dengi
Olsan kefenim ruhum yeşerir
Bayatlamıyor kalbimdeki aşkın demi
Demir atmıyor ruhumdaki gemi
Çığlıklar yüreğimdeki hasretin sesi
Canım daha az yanar vursalar neşteri
Seviyorum, gönül sahamın bekçisi
Küçüktüm,
Ayağımda top,
Hayalimde çığlık çığlığa statlar.
Bir gol atsam,
Dünya güzelleşirdi sanki.
Göklerden düşen bir yalanım
Ne sevgiye erdim, ne de kudrete
Hançerin bir yüzüyle tanrıyım
Diğeri illüzyon yaratır gözlerde
İhanetle yoğrulmuş ismim
Eser yüreğime hasretinden bir hüzün
Leblerinden çıkan sözlerdir yüküm
Aşkla başlar mâşuksuz biter öyküm
Gözyaşlarım verir şelalelere hüküm
Ölüm bacayı sarmış
Rüzgar adımı fısıldamakta
İnsanlar zihnime dolanmış
Özgürlüğümü kısıtlamakta
Terin içinde uyandım sessiz
Sabah oturdum kimsesiz
Anlıyorum yolum belirsiz
Özlüyorum seni sebepsiz
Lale devri sonunda bitiyor
İliklerimde hissettiğim nefesin
Vurgun yaptı karanlık gülüşlerin
Leylalardaki aşk feryadım sensin
Evsiz deryalarında sahipsiz cesettim
Sensiz doğan günde nefessiz güneştim
Benim içimde biraz sen,
Senin içinde biraz ben
Ne benim içimdeki sen, sen
Ne de senin içindeki ben, ben
Birbirine paralel iki evren kadar yabancı
Bugün de ölsün diye
celladına göz kırparak yaşamak,
belki kindar öfkeye sarılı
usul bir umutla;
kendi zihin zincirlerine dolanmak,
kendi gölgene her zaman üstten bakan gözlerinle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!