Gelsen denizimin kıyısına
Görsen aşkımın son perdesini
Binsen kalbimin dolmuşuna
Vursan aşkın son darbesini
Kalbimde bir duygu var,
Bazıları ona aşk diyor.
Aklımda bir anı var,
Bazıları ona nefret diyor.
Peki, hani aşk ile nefret düşmandı?
İsmi de verdiği ilham kadar şairane,
Gözleri, gecelerin en büyülü simgesi.
Yakamoz gibi yansır duş perdesine,
Belki ay değildir ama Aysima.
Şanını duyan kazır tarihe,
Aciz bedenime üç katman fazla sanki
Gözlerimin ardındaki yüzden yükselen
Rengimi çalmış bir yabancının sesi
Korkudan inceliğine sığındığım kibrimden
Kaçmak için yarattığım yaşlarımın resmi
Krala büründüğüm pembe düşlerimden
Baksana şu yeşilin büyüsüne,
bırakıver kendini mavi sonsuzluklara.
Kapıl bakalım renklerin en renksizine,
kulak ver gül için şakıyan bülbüle.
Prensesi olan her masalı oku da,
Sana teşekkür etmek istiyorum,
Bu kötü havalara güneş gibi doğduğun için.
Benden özür dilemeni istiyorum,
Beni o güzel gözlerinde kaybettiğin için.
Sana şarkılar yazmak istiyorum,
Baharın gelişini önceden haber verdiğin için.
Bugün kalbime bir cemre düştü
Şu daha batmadan martılar göçtü
Bedenimin serin havasına bir ateş
Gözlerimin sularında sert bir düşüş
Kalbimin köklerinde hafif bir kıpraşma
Artık çıkma vakti geldiyse kabuğundan
Acılar toplayacaksın dışarıdaki yaşamdan.
Belirsizlik saracak vücudunu hastalık gibi
Konuşamayacaksın sanki bir dilsiz gibi
Ben gezerken hasretinin denizlerinde
Sen tektin gecenin yıldızları içinde
Aradım kalbimin en karanlık köşelerinde
Bulamadım seni en kuytu gecelerimde
Bakışların korkmuş bir ceylan gibi
Her aslanın avlamak istediği türden
Gülüşlerin cennetin kapısı gibi
Her kelebeğin ömrünü uzatacak türden
Nefesin lodosun esintisi gibi
Geçtiği her suyu kurutacak türden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!