Birbirimizi Bu Kadar Büyük Severken
Biz kaybolmuş adresin sakinleriydik. Kanayan gecelerin efkârında geçmişin satışındaydık. Bedeli ödenmiş suskunlukların hesabını veriyorduk kilitli dudaklarla.
Ustaca saklanmış maskeler ardında hayatı sevmeye çalışanlardandık. Alaca karanlığın çöktüğü yüreklerimiz aydınlığı unutmuştu. Yaşlı yorgunluğumuz ve yalnızlığımızı sırtlayıp, hayat kırıkları üzerinde yürüyorduk. Kesilen ayaklarımız değil yüreklerimizdi.
Yüzümüzde sahte gülüşler, küçük mutluluklarla hayata tutunmaya gayret ediyorduk. Gözlerimizi kaplayan sis perdesi şiddetli rüzgâra rağmen aralanmıyordu. Birbirini seven iki yüreğin sessiz ritimleri duyulmuyordu. Suskunluğumuza sarılıp kaybolmak için gayret sarf ediyorduk.
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende