nasıl yaşamam gerekiyorsa,
öyle yaşadım,
bunca yıl hayatımı.
keskin bir bıçak sırtındayım sanki,
kestiler her gün,
bir, bir dallarımı…
kanım süzülürken yere damarlarımdan.
etrafım çınladı,
kahkahalarımdan…
kimseler bilemedi,
içimde esen rüzgarları,
rüzgarda değil,
adeta tufan…
ama
yoruldum artık,
gitmek istiyorum,
uzaklaşmak,
ve
bundan böyle,
dilediğimce yaşamak…
küçücük bir sahil kasabası var
düşlerimde…
her sabah,
günaydın demek doğan güneşe,
yüzümü deniz de yıkamak …
kitaplarım, kalemlerim ve defterim,
belki,
küçücük bir kedicik.
dokunabileceğim,
yumuşak…
geceleri
dostlarımla paylaşabileceğim çilingir sofram…
biliyorum
gittikçe daralıyor vakit,
bunun için,
biraz daha,
zaman diliyorum,
tanrımdan…
kozyatağı 17.12.2006
Nursen AteşKayıt Tarihi : 17.12.2006 11:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
belki bir gün....neden olmasın....
yüzümü deniz de yıkamak
kitaplarım kalemlerim ve defterim
belki
küçücük bir kedicik
dokunabileciğim yumuşak
geceleri
dostlarımla oturabileceğim çilingir sofram
bir de seni sevdiceğim
bir de seni
ömrümün geri kalanında
bütün bu güzellikleri
seninle paylaşmak
Kalan kisacik zamanimizi doyasiya sevdigimizle paylasmak, cok sey degil istedigimiz ama yasadigimiz cagda ulasilmayacak özlem galiba.
Yüreginize saglik. Cok güzel ve duygusal dizleri kutlarim..Saygilar...Türkan DİNÇER
TÜM YORUMLAR (1)