Biraz Daha Ölerek

Seni sevmek bir sabaha uyanmak değil,
sabahın hiç gelmeyeceğini bilip
yatağın köşesinde kıpırdamamaktı.
Seninle konuşmadım, çünkü kelimeler seni ürkütürdü.
Ve ben seni korkutmadan sevmeyi öğrendim.
Her akşam, biraz daha unutarak sevdim seni.
Adını değil, varlığını.
Sanki sen hiç gelmemiştin ama yokluğun odamda yıllardır oturuyordu.
Sana hiçbir şey vaat etmedim.
Çünkü seni sevmek, bir vaatten değil,
bir vazgeçişten ibaretti.
Her öpüş, bir vedanın başlangıcıydı.
Ve biz her sevişmede birbirimizden biraz daha gittik.
Ben seni sevdim, çünkü yaşamak için bir neden değildin.
Ölmenin yavaş, sade bir yolu oldun bana.
Seninle birlikte var olmadım, seninle birlikte yok oldum.
Bütün şiirlerim seni yazarken beni silmekle meşguldü.
Ve artık sen yoksun.
Ama ölüm de gelmedi.
Bu yüzden hâlâ buradayım, ne seninle ne sensiz yalnızca bitmeyen bir ara söz gibi.
Bir virgül kadar sessiz, bir mezar taşı kadar kesin.
Aşk