Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Ben sevdalı delin iken
Sen ellere gelin iken
Benim yârim elin iken
Bu yük çok ağır taşınmaz
Kaleminize sağlık hocam tebrikler selamlar saygılar
Yüreğinize sağlık üstadım, muazzam..
.... der ve gidersin ama, sadece ayaklar gider. Ne yürek orayı terk eder, ne akıl o giden ayaklara hükmeder.
Tebrikler Sayın Şair bir gidemeyişi bir başka yönüyle bizlere sunan yüreğiniz dert görmesin.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta