Bir zenci tanırdım, öyle bir güler idi ki taa karşı yakadan görünürdü dişlerinin parlaklığı. Öyle bir güler idi ki gözleri insanı terletmeye yeterdi.
Ne mi oldu o zenciye?
O zenci bir daha gülmez, karşı yaka parlamaz, insanlar terlemez oldu. O zenci artık yok.
O karşı yaka aynı değil, o insanlar artık yok, o zenci küsüp gitti. Deniz bile kıskanırdı saçlarının dalgasını.
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta