Eller hesap yaparken,ulaşmak için aya,
Kırk sekizin güzünde,teşrif ettik dünyaya.
Benden önceki üçü,okula giderlerdi,
Anam benden usanır, ahhh sen de gitsen derdi.
Sene bindokuzyüz elli beş, aylardan Ocak,(1)
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta