Bir Zamanlar Şiiri - İlhan Özgen

Bir zamanlar,
dünya ne hafif, ne kolaydı.
Senin omuzlarındayken, baba,
ne yük bilirdim, ne keder.
Gökkuşağı gibiydi her gün,
gölgen düşerdi üzerime, bir zırh gibi.

Şimdi,
hayatın koca yükleri omuzlarımda.
Her adım, bir dağ tırmanmak gibi,
her nefes, bir sınav.
Ve en ağır gelen,
bu yüklerin altında ezilirken,
sensizliğin ta kendisi.

Neredesin şimdi, o güçlü ellerin?
Uzanıp tutsan keşke, bir kez daha.
Sorumluluklar sardı dört bir yanımı,
ve anladım, ne çok taşımışsın bizi.
Şimdi yoksun ya,
her zorlukta daha çok batıyor yokluğun,
her düşüşte daha çok sızlıyor adın.
Meğerse en büyük yük,
senin yokluğunmuş,
benim omuzlarımdayken.