Bir zamanlar yüzler vardı
Birdahaki sefere tekrar bakılası
Bir küçük tebessüm için
Kırkyıl dost kalınası
Bir zamanlar aşk vardı
Tek başlayıp,tek biten
Yolun sonuna gelince
Musallaya beraber yatılası
Bir zamanlar yürek vardı
Bir dost için heder edilen
Kapıdayken türlü dertler
Gözünü kırpmadan ölünesi
Bir zamanlar evlat vardı
Kimselere muhtaç etmeyen
Yataklara düşüp yaşlanınca
Seve seve,atasını sırtlayası
Bir zamanlar para vardı
Her yerde geçmeyen
Şimdi öyle değil,paran yoksa mezara
Lakin,mezara bile parasız,girilmeyesi
Bir zamanlar insan vardı
İnsan gibi yaşayıp,insan gibi ölen
Şimdi bir sürü ruh gezer ortalıkta
Görür tanırda,kim olduğunu bilmeyesi
Bir zamanlar şeref vardı
Çok mücerred,çok değerli
Düşmüş yerlere çoktan,sürünmekte
Biliyorum var hala; onlar,onur ile kaldırılası
Kayıt Tarihi : 17.4.2015 00:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Selamlar,saygılar.. Bu güzel şiiri ve değerli şaire Gönül Hanımı candan kutluyorum..
' geçmiş zaman olur ki, hayali cihan değer' deyip eski günlerin özlemini çekeceğiz bu gidişle. Teknoloji hızla gelişirken insanlık hada hızlı çöküşe geçmiş durumda.
Kutluyorum şiiri ve sizi Gönül hanım. Sevgimle...
Bir zamanlar hak vardı, adalet vardı, hukuk vardı, merhamet vardı, vicdan vardı, insanlık vardı, şimdide var yerlerde sürünüyor.
Gençlerimizi teknoloji, tüketim, tembelliğin 3T'sine kaybettik. Bizim bir zamanlar güvendiğimiz vatanımız, milletimiz ve geleceğimizi teslim ettiğimizi sandığımız gençlerimiz vardı.
Bir zamanlar çocuklarını gözü gibi koruyan, kollayan anne ve babalar vardı, bir zamanlar yeni nesil sizin eseriniz olacak dediğimiz öğretmenlerimiz, okullarımız vardı...Şimdi biz görmedik yalnız çocuklarımız da görmemiş olmasınlar diye görgüsüzlük, saygısızlık, doyumsuzluk, ahlaki yoksunluk var...
Bir zamanlar ülkeyi yöneten ve savaşlardan vatanı ve milleti kanını akıtarak kurtaran dedelerimiz vardı.. Şimdi azıcık saygı bile gösterilmesini bile hak etmeyen güya milleti temsil için vekalet alan yalnız vatan ve millet yerine zilletin emrinde işler yapan sözde büyüklerimiz var.
Bir zamanlar bakkallarımız, veresiye yani paranın geçmediği insanlığın, hatırın, sırların geçtiği dostlar, insanlar vardı.. Şimdi küresel sömürü şirketlerinin emrine girmiş milletimizi bu şer odaklarına müşteri yapan kravatlı işbirlikçiler ve yüzü gülmeyen, paradan başka bir şey bilmeyen menfaat ve çıkarcılarımız var...
Bir zamanlar tek televizyonumuz vardı, tüm toplum her akşam aynı tartışma programını, aynı kalitede film veya diziyi setreden çoğunu da haftada bir yayın olduğu için beklerdi. Şimdi sahibi emperyalizm ve kapitalizmin hizmetinde reklam için her şeyi satılık görev iğrenç yayınlarla insanların kafasını uyuşturan kime ait olduğunu bile bilmediğimiz çoğu ecnebi ve kötü niyetli televizyonlarımız var.
Eskiden iletişimin de bir tadı vardı. Çünkü özlerdik dostlarımızı ve o tadı bir mektup taşırdı...Şimdi herkesin cebinde bir iletişim adına hoyratlık ve yozlaşma yayan cep telefonlarımız var... Eski adına yazacak olumlu çok şeyimiz vardı, şimdi olumlu yazabileceğimiz bir yönümüz neredeyse kalmadı...Kutlarım...Mükemmel bir şiir...Harika bir hiciv... Derdime derman bir şiir örneği...Ant++
TÜM YORUMLAR (4)