Bir yürek öldü
Can vermeden Azrail’e
Bir beden çürüdü
Daha konmadan kabrine
Bir güneş battı
Daha ufukta parlamadan
Bir yıldız kaydı
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Dostlar bir gülü sevdi, gül cemalini görmeden.
GÜNAY AKTAĞ.
çok hoş.. tebrikler neşer selman
Tebrikler....Çok etkileyiciydi........Sevgiyle kalın.
...
Bir acı gülüş kaldı bu sevgiden
...
zaman geçtikçe acının tadı kalmaz inan....
yürek acısına zaman en iyi ilaç...
acı geçer zamanla..
ve
geride kalan sadece gülümseme.....
ama şiir çok hoş...
tebrikler yürekli yüreğinize...
dostlukla :)
Hür...
“Mezara kondum daha ölmeden”
Ask insani acaba kac kere ölmeden mezara koyuyor? Yürek yanginini, acilarini, ölümlerini ve Anka Kusu gibi yeniden ve yeniden dirilisini yasamiyor muyuz? Sevda insana neler yasatmiyor ki? Siiriniz beni düsündürdü sayin Özalasan, yüreginize saglik.. Sevgilerimle, Samanyolu
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta