Bir Yudum Bir Avuç Suyum Kalırsa

İçim tuzlu çorak suyu çekiyor
Çeşmeler kuyular damla döküyor
Tasarruf cahili sesi kısıyor
Bir yudum bir avuç suyum kalırsa

Buğdayım kuruyor, göllerim fersiz
Sürahim dolmuyor bidonlar sensiz
Yağmursuz ovalar göller bedensiz
Bir yudum bir avuç suyum kalırsa

Yeşermez kırılmış kuru dallarım
Duamda gökyüzüm ah yağmurlarım
Toprağın korkusu tuhaf ballarım
Bir yudum bir avuç suyum kalırsa

Ekin susuz yaşım ömre denk düşer
Gölsüz denizsiz insanım şaşar
Bu dünya meselesi boyumu aşar
Bir yudum bir avuç suyum kalırsa

Eksiliyor cesaret suyum son ışık
Ne çorbam ne yemek kalkmıyor kaşık
Gözlerim mi kanla yaşlıdır âşık
Bir yudum bir avuç suyum kalırsa

Mataram su kabım kuru paslıdır
Dünya insanları ağlak yaslıdır
Yetmez insana kuru taslıdır
Bir yudum bir avuç suyum kalırsa

Dünya kuruyunca gözler kurumaz
Vahşi sulama da tarla korumaz
Cahilim insanım hiçte korkmaz
Bir yudum bir avuç suyum kalırsa

Yokluğun acımdır nehir yatağı
Şelalesi kuru kentin batağı
Susuz pınarında yanmaz ocağı
Bir yudum bir avuç suyum kalırsa

İklimsiz yağmursuz dünya çölünde
Meteor yağmurla Mars'ın gölünde
Nehirler taş toza dönen dilinde
Bir yudum bir avuç suyum kalırsa

Şiirhan yazınca Fırat Gül okur
Bu son hengamede hatayı dokur
Isınmış gezegen bak fokur fokur
Bir yudum bir avuç suyum kalırsa.