Bir yiyen, bir de yemeyen pişman
Son çare, son çare köftecisiyim Antalya'da
Kale İçi, bir iki sapak, gündüz, üç metre metre kare
Kaldırım iki masa, dört kere iki sandalye, köfte satarım köfte..,
Ama
Geceleri,,bembeyaz ütü pantol.
Üç tekerlek üstü lokantam, barı var, yemyeşil salatam
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
tebrikler dost... mükemeldi...
'Hey gidinin köftecisi' diye coşturup, mutlaka uğranılması gerekli diye samimice düşündürüyor.
Yiyen neden pişman?
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta