Bir yenilikmiş gibi ölüyorsun Şiiri - Yo ...

Geride kalan ve hiç bir şeyin değişmediğini inananın bakış açısıyla bir yenilikmiş gibi sanılan ve görülen bir ölüm bu.Yok olan ölenin ölme biçiminin ayrımıyla gelen uyandırdıklarının farkında oluşu olası değil tabi ki.

Ölüm geride kalan bağlantılı kişiyi değiştirir. Fiziki yok oluş noktadır. Sürüp gidecek olan yaşattıkları ve bıraktıklarıdır. Sürecektir. Bazen pek çok değer değişmez ölümle, kalır öylece bırakılanlar, sürer gider.

Terk edilmiş kasaba, çocuklukta kalanlar.
Şiirin eşitli bölümlerinde gezinen anıların vuruculuğu rüyalar gibi. Sıcak gün, bozulan bisiklet, su, rüzgar ve yere düşen tek kiremit. Ama kırılmıyor.

kendisini unutuşa terketmiş birisine üzüntü ve onu anlayamamak sanki şairde oluşan

Bu şiir, asla 'ölüm' kavramının veya duygusunun bir yenilik duygusunu çağrıştırdığını söylemek istemiyor.Diye düşünüyorum öte yandan.

peki, olur mu böyle bir şey..

Ölüm; içinde yokluğun bile yokolduğu bir şeydir demek dışında birşey söylenemez mi?

Örneğin bir insan kendisinin öldüğünü düşünerek yaşasa ne olur..Yaptıklarının ne kadarını yapar veya yapmadıkları neleri yapmaya kalkışır..

Bu dediklerimi şiirden ayrı bir yerde düşünmek istiyorum.

Tekrar şiire dönersem,

Tema olarak çok koşut bir şiir geliyor aklıma..

Belki de bir şiiri bir şiirle anlamak ve hissetmek en güzeli..Saygılarımla

Sessiz Müzik

Sen kış güneşi misin
Yakarsın ısıtmazsın

Bir ırmağın ortası yoksa
Seni mi hatırlayacağım

Bu dünyada olup bitenlerin
Olup bitmemiş olması için
Ne yapıyorsun

Sizin evin duvarları taştan
Dumanı da mı taştan

Seni kız arkadaşlarından
Sevinç gözyaşları içinde
Öpen olmayacak mı

Ezberlediğin şiir
Beklediğin adam

Sezai Karakoç

işe yaramıyor
avuçlarımı uzatıp su içmeni beklemek
rotanı kayboluşa çeviriyorsun

ah sevgili
ben rüzgarın değilim
yıldızları okumayı bilmeyen
yelkenliler kadar ağlatıyorsun

bir yenilikmiş gibi ölüyorsun
hiçbir şey değişmiyor aramızda
çocukluğumuz terk edilmiş bir kasaba

kapıya çıkıyorum ansızın
bütün çatıları söküyor rüzgar
yere düşmüş tek kiremit oluyorsun



şiir elinizde bir ok yüreği hep onikiden vuruyorsun.

*ışık ve sevgiyle*

işe yaramıyor
avuçlarımı uzatıp su içmeni beklemek
rotanı kayboluşa çeviriyorsun


işe yaramaz bilirim çünkü kaybolmayı kafaya koymuş bir kere ...


tebrikler