Bir Yaprak Düştü Gönlümden

Bir yaprak düştü gönlümden.Sararmış solmuş bir yaprak.Son demini
yaşayan gönül çınarımın son yaprağıydı bu.Ümitlerimi hayallerimide
aldı götürdü yanında.Geriye acı, ızdırapve hüzün bırakıp düştü, gönül
çınarımın son yaprağı.Filizlenen ümitlerim, tüllenen hayallerim yok
artık.Yok gelecekten ümidim nede bir beklentim.Kendimi hayatın
boşluğuna bırakırken arındım tüm güzel duygulardan.Kalp yerine
göğsümde bir taş taşıyorum artık.Eskisi gibi kırılmıyor kırılamıyor
kalbim.Hiç bir taş kırılabilirmi? Duygularını yıtirmiş insan
hüzünlenebilirmi, nuru gitmiş gözlerden iki damla yaş
süzülürmü, ağlayabilirmi insan ağlamak nedir bilmezse, sevmek nedir
bilirmi ömrünce hiç sevmeyen sevemeyen.Yaşarmı insan sevgisiz

şefkatsiz yaşayabilirmi? Kuru bir ağaç değilmi insan bu duygulardan
mahrum olursa, her an yıkılmaya yüz tutmuş kuru bir ağaç ne verebilir
çevresine, acıma hissi uyandırmaktan başka.Gönül çınarı
kurumuş, solmuşsa ne hissettirebilir sahibine ızdıraptan başka acıdan
başka.Bir yaprak düştü gönlümden sararmış solmuş bir yaprak.Son
demini yaşayan gönül çınarımın son yaprağıydı bu.Sessizce süzülüp
gönlümde düşen....