BİR YALNIZLIK TANIM ÇEŞİDİ
"...Yalnızlık; bütün insanların toplamından kendini çıkarıp ve yine kendini kendine çarptıktan sonra, içselliğinde mitöz bölünmeleri de yaşayıp, kendini yine kendinle toplamandır ... Ki bu toplanışın adı; kendine yürüyüştür ...
Kendine yürüyen her insanın, vardığı yerde bulduğu yakınlık, bir noktadan sonra, başka hiç bir akrabalık aratmayacak doygunluğa ulaşabilmenin, varıldığı, en sükûnetli kalabalıktır ...Vs.vs.vs.'leri dillendirmeyi getiriverdi fikrime ... Tabii ki bana göre ...
Bakış açıları farklıdır, insanına göre .."
[ Sevda Sevgi LALOĞLU ]
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta