Bir yağmur çıkar apansız
.
Güneşin terkettiği yerden
.
Burnuma gelir toprağın kokusu
.
Vardır insanın yaşadığı çocukluğu
.
Aklına geldikçe gözlerinin dolduğu
.
Ne vakit yağmur yağsa, kar yağsa
.
Alıp götürür beni çocukluğuma
.
Hani evvel zaman yağmurlar yağardı
.
Koşturup dururduk ordan oraya
.
Lakin Sadece dizlerimiz yara alırdı
.
Şimdiyse yüreğimize yer edinmiş yara
.
Zamanın akışına yenilmişiz
.
Hayat bizi nereye savurduysa
.
Oraları hep gurbet bilmişiz
.
Gelip geçen yılların yanında
.
Şimdi Ne zamanı geri alabilirim
.
Ne çocukluğuma dönebilirim
.
Geçmişten sadece bana kalan
.
Çocuksu kalbim ve masumiyetim…
Berika Turna ✍🏻
Berika TurnaKayıt Tarihi : 29.9.2025 20:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!