Şimdi bir virgül bırakmak zorundayım yaşama
Nefes nefese kalmışken, son bir kez derin bir deryaya dalıyorum.
Gözlerindeki ufka bakıp fısıldıyorum hala dönen dünyaya.
Sonra, yağmur damlaları gibi kavuşuyorum toprağa.
Başlamak zorundayım, henüz yola çıkmadan yaşamaya
Yorgunuz belki, bir virgül bırakıp duruyorum.
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta