Şimdi bir virgül bırakmak zorundayım yaşama
Nefes nefese kalmışken, son bir kez derin bir deryaya dalıyorum.
Gözlerindeki ufka bakıp fısıldıyorum hala dönen dünyaya.
Sonra, yağmur damlaları gibi kavuşuyorum toprağa.
Başlamak zorundayım, henüz yola çıkmadan yaşamaya
Yorgunuz belki, bir virgül bırakıp duruyorum.
Henüz vakit varken, gülüm
Paris yanıp yıkılmadan,
henüz vakit varken, gülüm,
yüreğim dalındayken henüz,
ben bir gece, şu Mayıs gecelerinden biri
Volter rıhtımında dayayıp seni duvara
Devamını Oku
Paris yanıp yıkılmadan,
henüz vakit varken, gülüm,
yüreğim dalındayken henüz,
ben bir gece, şu Mayıs gecelerinden biri
Volter rıhtımında dayayıp seni duvara




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta