Akşam güneşi vururken sahipsiz kaldırımlarına kenar sokakların
Bir rüzgâr sürüklüyor gölgemi ardımdan
Gitmek, ne kadar edebi olabilirse, şimdi
O kadar şairane bir şekilde gidiyorum bu sefer
Paslı merdivenlerini okşayarak bir şehrin
Çiçekli çocuklarına bakarak, kimsesiz kimselerin
Dedi: düş içime sır olsun müsveddeler.
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Devamını Oku
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta