Bir Varmış Bir Yokmuş Şiiri - Halil Topaç

Bir varmış bir yokmuş.
Evvel zaman içinde.
Nice insanlar varmış.
Arkadaş can ciğermiş.
Dostlar başın tacıymış.
Evvel zaman içinde.
Vicdan insan içinde.
Herkes kendi işinde.
Herkes kendi değerinde.
Her şey yerli yerinde.
He şey kendi halinde.
İnsan huzur içinde.
Söz büyüğündü.
Su küçüğündü.
Söz verilir tutulurdu.
Emanet saklanırdı.
Sahibini bulurdu.
Hak verilir alınırdı.
Sofra cömertçe açılırdı.
İkramlar bir dilim ekmekti.
Bir avuç bulgurdu.
Belki bir baş soğandı.
Yanında bir tas ayrandı.
Yine hakça bölünürdü.
Hani nerde kaldı oyunlarım.
Ay ışığında bol zılgıtlı halayım.
Kıl telinden rebabım.
İnce uzun kavalım.
Ya zurnam ya davulum.
Ses verirdi dağlara oynarken ayaklarım.
Kayboldu oyunlarım.
Hani nerde birdirbir saklambacım.
Elim sende kör ebem sakladığım mendilim.
Ne tez sesin kesildi çelik çomağım.
Hani nerde nere gitti oyuncağım.
Ah kum tanesi beş taşım.
Ya üstünde titrediğim.
Bol nakışlı misketim.
Hani iplerle çevirdiğim.
Bol çizgili topacım.
Ya sen? çamurdan oyuncağım.
Ne tez yıkıldın arkadaşım.
Hepsi temiz hepsi hilesiz hurdasız.
Hepsi saf ve katıksız.
Hepsi pulsuz parasız.
Hepsi masrafsız.
Yeni oyunlar buldular.
Oyunumuzu bozdular.
Takım kurdular saf kurdular.
Düzenimizi bozdular.
Adına menfaat kurdular.
Düzenimizi bozdular.
Adına menfaat koydular.
Şerefle oynadılar.
İnsafla oynadılar.
Acımadan vurdular.
Oyun bitti. Oyuncu değişti.
Mekân değişti. Zaman değişti.
Hedef değişti. Amaç değişti.
En önemlisi, insan değişti.
Oyuncu insan oldu.
Oyuncak mermi oldu.
Kurşun oldu bıçak oldu.
İyiler rahmetlik oldu.
Kötüler selametlik oldu.
Artık her şey parayla.
Konuşturmak susmak parayla.
Nasihat almak vermek parayla.
Oynamak oynatmak parayla.
Ağlamak gülmek parayla.
Adam öldür ölüyü kaldır.
Mezara götür mezarı kazdır.
Mezara salla mezara indir.
Yürümüyor be hatır.
İstenen yine mangır.
Çıldır aslanım çıldır.
Söyle insan mı kaldı insanlık mı?
Vicdan mı merhamet mi insaf mı?
Söyle sence ne kaldı.
Ah zaman geçmiş zaman.
Aranır oldu inan.
Şimdi kan içmiş kan kusmuş zaman.
Ya insan hepsinden yaman.
Korkmadım desem yalan.
Asıl korkum gelen zaman.
Dayan aslanım dayan.
Değişinceye kadar insan.
İçine girinceye kadar vicdan.