İstanbul gibiydi gözlerin, puslu ve özel,
Ufku geniş, dünyası büyük, gizemli,
Sena bakmak denizin dalgasında yok olmak gibi,
Seninle yanmak, ateşlerde kalmak gibi,
Baktıkça sen de kaybolansa yüreğim,
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
