Bir Teselli Arıyorum Şiiri - Müslüm Bayram

Dinmez acılar sığınağında hep yetim
ağlamak dövünmek... ağıtlar yakmak çare midir ey oğul
yangın yeri yüreğim!
ateş düştüğü yeri yakar küllenir
alevini sarar acı diyarlar diyerek,
gözyaşlarını akıtan ey ana!

yazılmamış bir söz ve de şiir
bir teselli arıyorum hiç söylenmemiş
bulsaydım inan bilseydim eğer
bu naçiz ozanın bedeni neye değer.

ana yüreğinde izsiz tarihten anılar barınır
uykusuz gecelerine nice yıldızlar sığdırdın kim bilir
en parlağını seçip dilekler dileyip Tanrıya
dualarla büyütüp gözünden esirgeyerek
ak sütünden emzirip besleyerek.

lügatinde hiçbir kem söz olmadı sevgiden başka
dünya elem ıstıraplarını yüklerken (s)ana
lavlarını boşalttı kader niyetine
soldu benekli al güllerin
toprağına saçıldı gam.

dilerdim ki hiçbir anne acı yaşamasın
evlat hasretiyle Tanrım sınamasın
yanmasın.

kimler içer katlanır zamanın zehrine
boğulurum burgacında kadehlerinin
kanatsız bir iblis çırpınır içimizde
dövünür tecellisinde durmaksızın dişler lime lime
aç ve de obur!

kazan kara kanım kara ten kara.

ket vurma ana ne olur bırak aksın
silme gözyaşlarını alev almasın
tomurcuğunun alları sinmiş
buğusunda al hüznün
aynalara...

kırk yerinden kırılmış yüreğini eline alarak son umut
loş ışıklarını düşürürken arayacaksın!
haykırmak isteyip te söyleyemediğin o tatlı esrarı
idama mahkûm sanığın son sualinde
donup kalacaksın!
dilinden çıkmayan son sözü gibi.

düğüm düğüm burkulacak sarsılacak
acılı yüreğin her defasında kâğıt gibi yırtılacak
keskin gözbebeklerinin damlası süzülürken al al
gökte bir kama gibi parlayacak.

işte bak ana o an... secde halinde melekler
cenneti ayaklarına sermişler
kansın yalan dünyası kaderine mahkum
kalmasın tek nefsi izi üzerinde
ulu gök kubbe altında hülyası
bu tatlı umman.