En güzel şarkı oldun içimde,
isimsiz bir düş gibi, saklı ve gizemli.
Bir “tatlım” deyişinle kırıldı sessizlik,
kalbim usul usul sana doğru aktı.
Sesin yankılandı, geceyi deldi,
kıyısız denizlerde yalnızlıkla dans ettim.
Yıldızlar sönse bile, sen vardın orada,
bir ışık gibi parladın, karanlıkta.
Gözlerin suskunlukla konuştu bana,
her bakışın bir sır, her nefesin şiir.
Dudaklarından dökülen o gizemli melodi,
dünyamı sarstı, sensizliğin ortasında.
Şimdi seni adınla değil, gülüşünle çağırıyorum,
sessizliğin içinde kaybolan bir rüzgar gibi.
Kelimeler yetersiz, anlatamıyor seni,
varlığın her anıma iz bırakıyor...
Gecenin koynunda saklı kalan umutlar,
sessizce titreşir kalbimin tellerinde.
Her adımın yankısı hâlâ izimde,
sensiz geçen zaman bir yabancı gibi bakıyor.
Rüzgarın taşıdığı anılar,
soğuk bir dokunuş gibi tenimde gezer.
Gözlerin düşlerime sığmayan yıldız,
karanlıkta bile parıldayan tek ışık.
Dudaklarında kaybolmuş sözcükler,
suskunluğun içinde saklı kalan aşk.
Seninle başlayan her cümle,
sessizliğin içinde yeniden doğar.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 21.7.2025 13:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!