klişe bir istanbul iklimi gibi esiyordum yüreğimde
sabah hüzünlü bulut,öğlen sıcak düş, gece ay yüzü kadar mutlu an
işte bu sevginin gramercisiydim
dilimle dilinin dil bilimcisiyimdim
aynı sözcüklerin bağrında aynı ışının sevi bağıydık
aynı özlemin uğruna ayna olan içsel volkanın bağılıydık
aynı faydan bağlanıyordu içsel depremlerimiz
başka türlü bir şey benim istediğim:
ne ağaca benzer, ne de buluta.
burası gibi değil gideceğim memleket
denizi ayrı deniz,
havası ayrı hava..
Devamını Oku
ne ağaca benzer, ne de buluta.
burası gibi değil gideceğim memleket
denizi ayrı deniz,
havası ayrı hava..




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta