Gökyüzü, solgun bir mendil gibi
yorgunluğunu sarkıtıyor dağların ucuna.
Sessizlik, ince ince yayılıyor
kurumuş otların arasından obanın yüreğine.
Yosun tutmuş taşlar,
günün ağırlığını sırtında taşıyor.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta