Azrail ölüm ile hayat aşk ile büktü belimi, sevenler nasıl dayanır.
Estağfirullah ile devrile devrile, her kuşluk vakti dinliyorum o şarkıyı dualarla.
Nasıl inandıysa insan öyle yanıyor nefsiyle.
Ey sevgili!..
Yılların alnıma çektiği çizgi, nereye götürdü.
Bir şeye ait olduğunu anladığında, aşk yolunu bilemez, yine şaşırır kalır.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Mirasımıza şahitlik eder üçler, yediler, kırklar.
Yüzüğümüz tek rekatlık tesbih namazı.
Gece içinde sadıklık v/ar.
Ve bir bile g/özlerimizde semah eden sufi.
Aşk günün gözlerine dönüşüyor.
Ve Karadeniz oluyor.
Olmak istediğinden söz ediyor.
Aşıka dünya meydanı yetmiyor ki.
İşte insan neşelerinin diplerinde çürürcesine kürek çekenler sevgi(li)m.--------Engin hocam demekki dava insan ve insanlık olmalı çok harika bir şiir okudum kutluyorum.
KUTLARIM HOCAM. OKUMAK ZEVKTİ...NİCELERİNE. SAYGIM, SEVGİMLE....
"Aşk nasip işidir, hesap işi değil! Aşk adayıştır, arayış değil! Sen adanmışsan ve yanmışsan bu uğurda, aşk seni bulmaya gelir!" Hz. Mevlana.
Yüreğine, kalemine sağlık.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta