Bir Sevda Masalı Şiiri - Fevzi Emir Yılmaz

BİR SEVDA MASALI

Bir sevda masalı gibi' satır satır
Yazılmayacak belki aşkımız tertemiz sayfalara,
Duyan, gören, bilen olmayacak belkide,
Ne benim sana yandığımı yazacaklar,
Nede bu aşka bir mezar kazacaklar,
Hiçkimse bilmeyecek bu masal'ın Hazin sonunu.

Biliyorum değmeyecek ellerine ellerim,
Kuytu bir köşede buluşup seninle
Göz göze gelemeyeceğiz biliyorum,
Ne sen' utangaç bakışlarını kaçıracaksın
Benden,
Ne ben' tutup çenenden kaldıracağım
Yere düşen o öpülesi mahcup alnını.

Aynı kaldırımda yan yana, el ele,
Omuz omuza yürüyemeyeceğiz,
Tökezleyince düşmeyesin diye
Sarılıp tutamayacağım
Baştan sona sen kokan seni,
Ve göremeyeceğim gözlerinde
Teşekkür dolu minnettar bakışlarını.

Mesela saçlarımda dolaşmayacak
Alkınalı parmakların,
Dans eder gibi,
Bir parkta, bir bahçede, bir çimenin
Üzerinde,
Uzanırken dizlerinde,
Ne yıldızları izleyecebileceğiz birlikte,
Ne'de avuçlarımıza düşen kar'ın eriyip gidişini.

Ne aynı sayfada geçecek adımız,
Nede aynı satırlarda yan yana,
Belki bir kitabın içinde ama'
Ayrı ayrı sayfalarda olacağız seninle.

Yazan' yazan böyle yazmış kaderimizi,
Ne yazan birleştirmiş,
Nede okuyan birleştirecek bizi.

Hayırsız bir sevgilinin yokluğu ile
Üşüyorken ayaz gecelerde,
Tutup ellerinden ısıtamayacağım seni,
Çıkartıp ceketimi atamayacağım
Hasretin çökerttiği omuzlarına,
Bir bardak çay bile veremeyeceğim
İçin ısınsın diye,
Ve belkide,
Belkide ben çoktan donmuş olacağım bitmek tükenmek bilmeyen
Özleminle.

Azrail volta atarken ömrümüzün patikasında bir ileri bir geri,
Ölüm kime gelir bilinmez ey sevgili,
Ne ben gelip bulabileceğim
Üzerinde güllerle dolu yattığın yeri,
Ne'de sen gelip dikili bir taşın önünde fatiha okuyacaksın,
Sanki hiç olmamışım gibi ezelden beri.

Sevdikmi' elbette sevdik,
Hemde çok sevdik,
Çiçeklerin güneşi sevdiği gibi,
Karanlığın geceyi sevdiği gibi,
Balığın okyanusu,
Kuşların gökyüzünü,
Ormanların yağmuru sevdiği gibi sevdik.

Sevdikmi Elbette sevdik,
Hemde çok sevdik.

FEVZİ EMİR YILMAZ