Ağırından bir hezeyandı yaşadıklarım.
Ne anlatacak hevesim, ne unutacak yanım var.
Sordukça derinleşen, derinleştikçe ağırlaşan bir yük gibi.
Omuzumda taşıdıklarım, hep sırtımdan vuranlar oldu.
Arkamda atıp tutmalara zaten kulak tıkadım.
Bir yanımda kucaklayayım derken, öbüründe ver merhameti icabında insanlık olsun.
Ah, Günebakan! zamandan bezmiş,
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
Devamını Oku
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
