“Sen”li yaşamayı bile, bu yüreğe çok gördün sen,
Bende bir “sen” yaşıyordu, ellerinle öldürdün sen...”
Belki gönülsüz bir aşktı, sen sevmekten korkuyordun,
Sebep yokken ayrılığın, zindanına beni tıktın,
Daha işin başındayken, bu aşk yürümez diyordun,
Sevda denen bu oyundan, ne kadar da çabuk bıktın,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
