sen kalıyordun biten akşamlardan sonra bana
sana sarılıyordum acılarımla başbaşa
bir sen oluyordu dünya, birde sabah
yollarım sana çıkıyordu bu şehirde yoksulluktan sonra
bütünleşiyordum seninle ve durmuştu zaman
sende son buluyordu ruhum gözlerim ağlamaklı
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




yüreğine ve kalemini sağlık..her eksik yaşanmışlık dans ettirir kalemi kağıttta olan yüreğe olur kalanlarsa..ne kaldı ki..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta