Aşkın ince teli, gök kubbesinde
Rüzgarlar estikçe her demden çalar
Bir seher vaktidir gerisi yalan
Doğan ışın huzmesi dünyalar çalar
Mevsimler bahardan kışa dönerken
Ömrümün gülleri boynunu büker
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta