Bu sabah namazından sonra yatmak için uzandım.
Uyku tutmadı. Oysa uyumak istiyordum.
İçimdeki BEN uyuyamıyordu. Beni rahatsız ediyordu. Bana:
'Ey sen kalk! Sorgun var, kendini savun.' Diyordu.
Susturmak istedim. Başaramadım. Yine:
'Ey sen kalk! Seni mahkemeye verdim. Mahkeme zamanıdır. Kalk savunmanı yap.' Diye ısrar ediyordu.
Ne çare, kalktım.
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta