Büyük bir kainatı geçtim denizinde ben.
Ona bir gölgeden başlayarak oluşan ruhu gösterdim.
Kanlı bir deniz ve yeryüzü sanılan boşluk.
Boşlukta kımıldayan dünya.
Şimdi kanatsızım.
Kesik yerinden damlayan kanı dalgalar emdi.
Ona bir ruhun soğumasını göstereceğim.
Çocuk olmayı ve anneyi beklemeden karanlıkta uyumayı.
Kayıt Tarihi : 15.4.2016 16:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!