Bir Öykülük Ömrü Kaldı Aşkımızın

Kırık aynanın ucunda ki köylü kız
bakar oldu gelen ayyaş sözlümdür diye
Sağ memesinde ayaşın nefesi
Sol memesinde annesinin süslemeleri

Özgür değildi aşkı seçerken
Kara sevdaya yakalanıp
İnce hastalıklalarla boğuşacakken
İki inek üç tavuk olmuş duvağın niteliği

Sistemi tanımadan sarılmıştı bedenine
Sevdasıydı fabrika düdüğü
Ve evden kaçışın
Birazda özgürce kurduğu düşün

Şiirle tanışıklığı yoktu
Çakmazdı sevda sözcüklerinden
Tek özlemi annesinin kokusuz nefesi
Birde süt emdiği sol memesiydi

Altın levhalara yazılmamışsa da yazgısı
Bilmezdi yeniden yaratmanın
Yaratırken öldürmenin
Ve katlin öyküsünü

İlk eşarppı açışı
İlk çıplak konuşmalardı
argoca
Yüzündeki hayret tebesümü

Siren sesleri
Küfürler
Birde belediye otobüsündeki
Şırnaşmalar
Birde nefessiz kalan deli yüreği

Düşler aleminde tertemizdi
Anasının ak sütü kadar
Birde inancına bağdaş kurmuş yarenliği
Birde ölümün bağdaş kurduğu çocukluğunun

Emeği kazanan nasıllı elleriydi
Ona ilk seslenen
İlkti artı değer ile tanışıklığı
İlkti sosyalist salonlar
Ve o hayelleri uçuklatan sırrı
Mitinkazade olmadan
ve karakola tanışmadan önceki son durak

Gerçi sopayı çokça yemişti yemesine ya
İlkti elin oğlundan yediği
Okkalı küfürler ve yasaksız sırnaşmaları
Çıplak ve arsız
Ve ilkti erkeğe başkaldırısı

Dar ufacık hücrede bağdaş kuruşu
Ve sesinin sloganlara karışı
Ve ilk sevdasıydı
İlk göz ağrısı
Biraz feministçe söylediği
Özgür kadın
Özgür vatan
Özgürce yaşam