Hergün kendine özgü bir saati olmalı insanın,
Bir bankta oturup kendini dinlediği.
Mesala mevsimlerin en hoyratını yaşamalı,
Üşümeli,
Kendi iklimini, kendine ait kışını yaşamalı.
Güneş ısıtmamalı bedenini.
Yağmurlar, göğün damarından kopmuşçasına üzerine yağmalı.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta