uzun uzun düşünürüm burkulur sessiz yüreğim
gözlerinin deryasında kırılır da kalır küreğim
bir sözüm var son kurşunum kirli paslı tüfeğim
ben o hasretinle örülmüş dert yüklü bir küfeyim
kara gecelere düşer de resmin aydınlık bir gün olur
yeşerir ikliminde dikenim has bahçende bir gül olur
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta