Zaman yine ilerliyor,hava hafiften karanlık,
Gökyüzü içim gibi sıkkın buruk,nemli sanki gözleri,
Bir mezar var yüregimin ortasında içinde yüregim,
İçinde içinde herşeyim,
O mezar başında gecelerce agladıgım,
Her ayrılırken içimden,benden bir şeyler alıp götüren,
Böylemi olmalıydı,bu kadarmı yaşama uzak kalmalıydık,
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta