Ben Maxim Miliev Podovsky yahut Peter White
Veya Chunsenq Miuri, bilemedin Mour Rhu
Yok be yok, Âdem’in soylu kolundan Türk oğlu
Türk, Nazım'dan olma, bir İhsan, bir lisan
Bir varlık türküsü, bir umar, bir dayanma
Bir nüfuz eşkâli, bir çınarın dal ucu, kızıl şafaklara müjde
İlhan'dır adım, evveli söylenir Altan diye.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bir dağ ki tufan görmüş, yükseğin yücesi
Gönlü bulutları kesen bir düşün yayında kurulmuş
Bir ok gibi göğsünde bir nefes
Ölümlü bir adam; öylesine geldi, geldiği gibi gitti
Bir gün denecek! Ogün;
Bir mezar ki gölge de bir taşı kalmış
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta