Koskoca saman yolunda birer kum tanesiydik belkide ikimiz...Belki hep vardık, belkide hiç olmadık.
Belki bir gece yarısı dolunayın altında yakamozun büyüsüyle aşık olmuştuk birbirimize, belkide aşk diye bir şey yoktuda biz zaten yoktuk.
Belki biz hep vardıkta koskoca evrende, bulamadık birbirimizi.Aradık durduk yıllar boyu kayıp bir kenti arar gibi.
Belkide hep yakındık ama aradığımızın birbirimiz olduğunu anlayamadık. Bu kadar yakınken yaşadık koskoca
bir ayrılığı...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta