Koskoca saman yolunda birer kum tanesiydik belkide ikimiz...Belki hep vardık, belkide hiç olmadık.
Belki bir gece yarısı dolunayın altında yakamozun büyüsüyle aşık olmuştuk birbirimize, belkide aşk diye bir şey yoktuda biz zaten yoktuk.
Belki biz hep vardıkta koskoca evrende, bulamadık birbirimizi.Aradık durduk yıllar boyu kayıp bir kenti arar gibi.
Belkide hep yakındık ama aradığımızın birbirimiz olduğunu anlayamadık. Bu kadar yakınken yaşadık koskoca
bir ayrılığı...
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta