Kirlenmiş ayıpları saklıyor koynunda güneş
Göçmen yalnızlıklar sürüyor insanlar düşe
Bağrımda eski bir aşk sızısı asil yalnızlığım
Alınyazıma rüzgâr çarparak suya düşüyor
En büyük öfkeler tetiktedir ozan göğsümde
Elemlerin kasvetli dokunuşları var gönlümde
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta