Bir varmış bir yokmuş.Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, develer tellal iken, pireler berber iken, ben anamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken, az gittik uz gittik, dere tepe düz gittik bir ormana rastladık.
Derler ki ormanda üç ahbab cavuş yaşarmış, her gün beraber gezer, her gördüğüne saldırırlarmış.Ormanda onlardan korkmayan kalmamış.Bunlar ayı, kurt ve domuzmuş. Bir gün yine ormanda gezerlerken kınalı kuyruğuyla oynayan çok güzel bir hayvan görmüşler.Kılları altın gibi parlıyormuş.Güldüğü zaman güller açıyormuş.
Bizim üç ahbab cavuş bu kınalı tilkiye aşık olmuşlar.O benimle evlenecek, öbürü benimle evlenecek diye birbirleriyle kavga etmeye başlamışlar.Sonunda demişler ki:
-Biz niye kavga ediyoruz ki, dünür gönderelim, hangimizi isterse onunla evlensin.
Tamamını Oku
bu hayvanlar sapıkmıymış ki başka cins hayvanlarla evlenmek istiyorlarmış? :))))
merakla veilgiyle okudum..güzeldi :))
HİÇBİR ŞEY GÖRÜNDÜĞÜ GİBİ DEĞİLDİR
DİĞER ELMADA BANA ÇÜNKÜ SONUNA KADAR OKUDUM :))))))
ÇOK GÜZEL BİR MASALDI......TEŞEKKÜRLER
RUH'TAN SEVGİLER...
Öğretmenim herhalde üçüncü elmeda okuyucuya idi değil mi ? Yoksa yazana mı? Bence siz hakediyorsunuz. - Söz Yürekten Çıkarsa Yüreğe Gider-miş Yüreğinizden çıkan sözlerin devamı dilekjlerimle saygı ve sevgiler....
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta